Άρθρα & σύνδεσμοι

Ψωρίαση

Tί είναι ; Αφορά μόνο το δέρμα; Είναι μεταδοτική;

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, ΜΗ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ και φλεγμονώδης δερματοπάθεια που προσβάλλει περίπου το 1-3% του πληθυσμού παγκοσμίως. Διακρίνεται σε 2 τύπους, τον τύπο Ι που αφορά νέους σε ηλικία ασθενείς με θετικό οικογενειακό ιστορικό και τον τύπο ΙΙ που αφορά συνήθως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, χωρίς θετικό οικογενειακό ιστορικό. Στους τελευταίους η νόσος είναι γενικά ηπιότερη. Προσβάλει το δέρμα, τις αρθρώσεις, τα νύχια, το τριχωτό της κεφαλής, το καρδιαγγειακό σύστημα, τα νεφρά και τα μάτια. Πολλοί ασθενείς έχουν διαγνωστεί στο παρελθόν με "ξηροδερμία" ενώ στην πραγματικότητα πάσχουν απο ψωρίαση.

Υπάρχουν διάφορες μορφές:

Κοινή κατά πλάκας, σταγονοειδής, ανάστροφη (γεν.όργανα, μασχάλες, μηρογεννητικές πτυχές, μεσογλουτιαία σχισμή), ψωρίαση του τριχωτού κεφαλής, ψωρίαση των ονύχων, ψωρίαση των παλαμών-πελμάτων, ερυθροδερμική και φλυκταινώδης.

Η ψωρίαση είναι πολύπλοκο νόσημα και η αιτία της είναι, προς το παρόν ,άγνωστη. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι διάφοροι γενετικοί, περιβαλλοντικοί και ανοσολογικοί παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση ή/και την επιδείνωσή της.

- Ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου είναι 14% όταν ο ένας γονέας έχει ψωρίαση, 41% όταν νοσούν και οι 2 γονείς και 6% όταν υπάρχει αδελφός/ή με ψωρίαση.

• στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις, όπως φαρυγγίτιδες και αμυγδαλίτιδες, μπορούν να αποτελέσουν παράγοντα εμφάνισης της νόσου και ιδιαίτερα της σταγονοειδούς μορφής.
• διάφορα φάρμακα, όπως ορισμένα αντικαταθλιπτικά, αντιυπερτασικά, αντιφλεγμονώδη και αντιμυκητιασικά οδηγούν σε έξαρση της νόσου.
• ο τραυματισμός του δέρματος μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση ψωριασικών βλαβών στα σημεία αυτά.
• το αλκοόλ ,το κάπνισμα και το έντονο άγχος είναι επίσης αναγνωρισμένοι παράγοντες. Οριστική θεραπεία δεν υπάρχει, υπάρχουν όμως διαθέσιμες σύγχρονες θεραπείες οι οποίες χρησιμοποιούνται για να ελέγχουν το νόσημα και να βελτιώνουν την καθημερινότητα των ασθενών, χωρίς τις παρενέργειες των παλαιότερων φαρμάκων! Έτσι, ανάλογα την έκταση των βλαβών, την ηλικία, τα συνοδά νοσήματα και τον τρόπο ζωής του ασθενή μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε τοπική και συστηματική θεραπεία. Όλες οι θεραπείες έχουν τα υπέρ και τα κατά τους και για το λόγο αυτό είναι χρήσιμη η συνεργασία του ιατρού με τον ασθενή ώστε να βρίσκεται πάντοτε η ιδανική θεραπεία και να βελτιώνεται στο μέγιστο βαθμό η ποιότητα ζωής του !